Dumlupınar yol ayrımından geçerken, babam hadi bir uğrayalım dedi ve ikiletmeden yol ayrımından Dumlupınar'a döndüm. İlçeye girer girmez bir kahve gördük ve yolun verdiği yorgunlukla da hadi önce bir çay içelim dedik. Kahvede oturan ihtiyarlarla biraz sohbet ettik ve şehitliğe nereden gidebileceğimizi sorup yola koyulduk. Bu arada çay paralarımızı da ne ara ödediler bilmiyorum. Elimi cebime atacak oldum, ödendi dediler. Sağolsunlar.
İlçeden şehitliğe giderken yol biraz kötüydü. Gelir gelmez ilçe belediyesinin web sitesine baktım, bulvar çalışması varmış, bitmiş. Bu arada gezilecek daha bir sürü yer varmış. Yolum düşerse tekrar görmek isterim.
Şehitlikte mezar taşlarını okurken gözlerim doldu. Özellikle yan yana mezarlardaki memleket isimleri ve yaşların birbirine uzaklığı. O kahramanların fedakarlıklarına karşılık bugün bizim bu ülkeye yaptıklarımıza bak.
İşte gözlerimin yaşarmasına sebep olan resimlerden bazıları.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder